29 Μαρτίου 2007: στη λεωφόρο Λαυρίου χύνεται αίμα. Νεκρός κατά τη διάρκεια άγριας συμπλοκής οπαδών ο Μ. Φιλόπουλος. 3 Απριλίου 2007: ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Ορφανός, ανακοινώνει α) αναστολή λειτουργίας συνδέσμων οπαδών, β) απαγόρευση οργανωμένης μετακίνησης οπαδών, γ) καθιέρωση ονομαστικού- ηλεκτρονικού εισιτηρίου, δ) μετατόπιση των ευθυνών για ό,τι συμβαίνει εντός των γηπέδων στις ομάδες και όχι στην αστυνομία.
Ο Ορφανός οδηγήθηκε εσπευσμένα στη λήψη μέτρων διότι το ποτήρι είχε ξεχειλίσει. Υπήρχε νεκρός. Κι όμως, σύμφωνα με τον τότε εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Π. Ευθυμίου, «η κυβέρνηση (…) στη θέση του νόμου που ανέστειλε ψήφισε έναν άλλο που αποτελεί αναδιατύπωση του προηγούμενου, αλλά και αυτός δεν εφαρμόζεται επί τρία χρόνια».
17 Ιανουαρίου 2010: στα γήπεδα της Καβάλας και των Ιωαννίνων σημειώνονται επεισόδια ανάμεσα σε χούλιγκανς. Τα πρώτα εκτεταμένα επί κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μ. Χρυσοχοΐδης, στέλνει μήνυμα: «Η μηδενική ανοχή ισχύει απολύτως και κατά του χουλιγκανισμού και αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν οι ΠΑΕ, που φέρουν μεγάλες ευθύνες για τη διαιώνιση των φαινομένων αθλητικής βίας».
Ο Χρυσοχοΐδης δεν φείδεται ανακοινώσεων και δη επιθετικών. Εδώ τα βάζει με τις ΠΑΕ. Προς το παρόν στα λόγια. Οι ΠΑΕ, βεβαίως, απαντούν ότι για τα επεισόδια που συμβαίνουν εκτός γηπέδων δεν φέρουν ευθύνη, κάτι που ανήκει στην ΕΛ.ΑΣ, η οποία- όμως- κατηγορεί τις ΠΑΕ, που τροφοδοτούν με εισιτήρια άτομα που ανήκουν σε σκληρούς πυρήνες οπαδών και αποδεδειγμένα συμμετέχουν σε επεισόδια. Μύλος;
Ο γ.γ Αθλητισμού, Π. Μπιτσαξής, απειλεί τη Super League και την Ένωση Β΄- Γ΄ Εθνικής ότι «αν εσείς που είσαστε συντεταγμένη αρχή του ποδοσφαίρου δεν κάνετε όσα πρέπει για την πάταξη της βίας, τότε θα πάρουμε εμείς την κατάσταση στα χέρια μας». Όλες οι πλευρές αποφασίζουν ομόφωνα ότι η οργανωμένη μετακίνηση οπαδών πρέπει να απαγορευτεί.
Από την πλευρά τους, Super League και ΕΠΟ καταθέτουν σειρά προτάσεων, όπως ο περιορισμός του ρόλου της αστυνομίας εκτός γηπέδων, η ανάληψη της ευθύνης για την ασφάλεια των αγώνων από τις ΠΑΕ, κατασκευή νέων γηπέδων, ονομαστικά εισιτήρια, μη απόδοση εισιτηρίων διαρκείας στους οργανωμένους οπαδούς, τη λειτουργία ενός ή δύο συνδέσμων οπαδών σε όλη τη χώρα από τις ΠΑΕ. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ πρότεινε, επίσης, να μην έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα οι ποινές που επιβάλλουν τα δικαστήρια για επεισόδια στα γήπεδα, διάταξη η οποία εντάχθηκε στην αθλητική νομοθεσία το 2006 και υπό την πίεση ΠΑΕ και οπαδών τροποποιήθηκε το 2008.
Φάρσα; Υποκρισία; Παροιμιώδης αδράνεια; Το σίγουρο είναι ότι στο θέμα του χουλιγκανισμού το κράτος έχει… συνέχεια. Ό,τι ανακοινώνει ο προκάτοχος, ανακοινώνει και ο επόμενος, για να δώσει τη σκυτάλη των παρόμοιων ανακοινώσεων στο μεθεπόμενο. Με τη βία εντός και εκτός των γηπέδων να φουντώνει.
Τα παραδείγματα θα μπορούσαν να συνεχιστούν επ’ άπειρον. Όλοι αποδέχονται την πλήρη αποτυχία τους, η έλλειψη βούλησης είναι βροντώδης, ενώ η κάθε πλευρά γνωρίζει καλά το ρόλο της: να ρίχνει τις ευθύνες στους άλλους και να κάνει… ευφάνταστες προτάσεις- τις ίδιες για εκατοστή (και βάλε) φορά.
Η ανάλυση για τη βία στα γήπεδα είναι πλέον βαρετή, επαναλαμβανόμενη. Είναι γνωστές όλες οι παράμετροι του προβλήματος. Οι αρμόδιες αρχές όταν δεν κωφεύουν, κάνουν ανακοινώσεις. Μέχρι να προστεθεί ο επόμενος κρίκος στη μακρά αλυσίδα της βίας των χούλιγκανς. Και πάλι τα ίδια. Ζούνε τη δική τους ημέρα της Μαρμότας, αποδεικνύοντας πόσο ανεπαρκείς και φοβικές είναι.
Συνεχίζεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου