Τελευταία –και λόγω της δημοσκοπικής ανόδου των Οικολόγων- Πράσινων- ακούγεται η άποψη ότι "οι οικολόγοι είναι απλώς μόδα". Τα χείλη όπου συναντάται συχνότερα η παραπάνω θέση ανήκουν είτε σε άτομα άνω των 50 ετών είτε σε αμετανόητα κομματόσκυλα, κάθε απόχρωσης.
Να το πάμε αλλιώς. Υπάρχει κάποιος που όντως δεν πιστεύει ότι ο κόσμος μας (αστικό περιβάλλον, η γη, η χλωρίδα, η πανίδα, κλπ) είναι εντελώς ανθρωποκεντρικός: ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το είδος μας; Αν ναι, έχει καλώς. Προσωπικά το πιστεύω απόλυτα.
Το παρατηρώ- ας πούμε- από το φαινόμενο του θερμοκηπίου και των συνεπειών του όπως το λιώσιμο των πάγων, από την εξαφάνιση πολλών ειδών ζώων, την εκμετάλλευση της γης σε βαθμό κορεσμού, την ερημοποίηση, τη μόλυνση της ατμόσφαιρας και του ύδατος και ουκ ολίγα ακόμα.
Και πλέον ζούμε τα επίχειρα των πράξεων. Των ασύδοτων πράξεων της baby-boom generation, των παιδιών των 60ς δλδ, που θεώρησαν ότι επειδή ήταν πολλοί- και δεν είχαν και κάποιο πόλεμο να τους ταλανίζει- μπορούσαν να επιλέξουν το ρόλο του επιβήτορα για τα πάντα.
Εν μέρει το έκαναν, με βασικό σημείο στη στόχευση τους, το περιβάλλον. Και τώρα ζούμε τα επίχειρα...
Ούτε επιστήμονας είμαι, ούτε περιβαλλοντολόγος. Με το φτωχό μου το μυαλό και την πενιχρή μου γνώση, όμως, αντιλαμβάνομαι (ή και ζω...) τις συνέπειες.
Ας το επικεντρώσουμε στα καθ' ημάς. Η ερημοποίηση και η μόλυνση ποταμών ήδη έχει κάνει απειλητική εμφάνιση. Σε πολλές περιοχές το νερό είναι μολυσμένο. Πολλές πυρκαγιές δεν ξέσπασαν λόγω της "ασύμμετρης απειλής" με σύμμαχο το "στρατηγό άνεμο", αλλά κατά πολύ λόγω της αδιαφορίας μας για το περιβάλλον (σε συνδυασμό και με την αβελτηρία της κρατικής μηχανής).
Όλα τούτα, και πάρα πολλά ακόμα, συνιστούν σημερινούς, υπάρχοντες και απειλητικούς κινδύνους.
Τα παιδιά της δικής μου γενιάς, που γνωρίζουν λίγο-πολύ ότι θα φέρουν σε αυτό το (συγκεκριμένο) περιβάλλον τα δικά τους παιδιά (αν κάνουν...) ανησυχούν, άγχονται, φοβούνται. Πλακώνονται από το τσιμέντο και την έλλειψη της φύσης. Ασφυκτιούν από την ανυπαρξία καθαρού αέρα. Θλίβονται για την κακομεταχείριση που επιφυλάσσει ο άνθρωπος προς τα ζώα.
Συνεπώς, αρκετοί εξ ημών -και σε συνδυασμό με την ευκολότερη πρόσβαση στη γνώση και την πληροφόρηση- ευαισθητοποιούνται, αντιδρούν, εξεγείρονται, αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Θεωρούν την οικολογία ως μέρος –απαραίτητο και σπουδαίο- της καθημερινότητας τους.
Αν αυτό συνιστά μόδα, μάλλον οφείλουμε να επανα-οριοθετήσουμε τις έννοιες, ειδικά δε αυτή της ρεαλιστικής πραγματικότητας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου